แมวค้นคน สัมภาษณ์หัวหน้าเด็กดี [dek-d.com]

ดีเจเปิ้ลหน่อย : สวัสดีค่ะ แมวค้นคนวันนี้ แขกรับเชิญของเรา เชื่อว่าหลายคนผ่านมือเว็บไซต์เค้ามาแล้วแน่นอน เป็นเว็บไซต์ที่อยู่กับพวกเรามายาวนานมากทีเดียวมาตั้งแต่ยุคแรก ๆ ของการมีอินเตอร์เน็ต เว็บไซต์ คอมมูนิตี้ข้างในเว็บนั้น https://www.dek-d.com/ นั่นเอง วันนี้ขอต้อนรับ คุณโน้ต วโรรส โรจนะ นะคะ หัวหน้าเด็กดี จากเด็กดีดอทคอม ผู้ก่อตั้งนะคะ

โน้ต : สวัสดีครับ

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ถามคำถามแรกเลยที่ทุกคนอยากรู้แน่นอน เด็กดีดอทคอม เนี่ย ผู้ก่อตั้งเป็น “เด็กดี” จริง ๆ หรือเปล่าคะ

โน้ต : 555 ก็จริง ๆ แล้ว สิ่งที่อยากจะทำตั้งแต่แรกก็ไม่ได้เกี่ยวกับเด็กดีอะไรอย่างนี้หรอก ก็อยากทำเว็บเกี่ยวกับเด็กวัยรุ่น อะไรอย่างเนี้ย ก็สุดท้ายก็ได้ชื่อมาเด็กดี มีเพื่อนคนหนึ่งเสนอขึ้นมา เราก็โอ้โห มันตรงมากเลย เพราะชื่อที่ผมคิดมาตอนแรกเนี่ยมัน แบบเช่น thaichildren thaiteen อะไรอย่างเนี่ย พอเพื่อนพูดว่า เด็กดี นี่ เพื่อนทุกคนตกลงเลย ไม่ต้องโหวตอะไรเลย ได้ชื่อนี้เลยครับ กลับมาที่คำถามเดิม คือเราก็พยายามทำส่ิงที่ดีนะครับ แต่ว่าถ้าคนอื่นมองเข้ามานี่ อาจจะเห็นว่าเราเป็นเด็กเรียนมากกว่า เพราะเป็นเด็กเพื่อนกันในห้องคิงของโรงเรียนสวนกุหลาบ

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ห้องคิงไง ของโรงเรียนสวนกุหลาบไง เรียนสายวิทย์ นั่งหน้าห้องเลยไหมคะ

โน้ต : โอ๊ย ผมอยู่หลังสุดเลยครับ

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ทราบว่าช่วงแรก ๆ ของการทำเว็บเด็กดีนี่มีคนเข้าแค่หลักร้อยหรือคะ

โน้ต : ใช่ครับ ช่วงแรกพอมีคนเข้ามาเราก็แฮปปี้แล้ว สักพักมาเป็นห้าร้อย เป็นพัน ก็แฮปปี้ขึ้น ตอนนี้เป็นแบบคนเข้าวันหนึ่งประมาณล้านกว่า ๆ น่ะครับ เดือนหนึ่งก็ประมาณยี่สิบล้านที่ไม่ซ้ำกัน ก็เรียกว่า มาไกลมาก

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : นี่ก็ปาเข้าไปครึ่งประเทศแล้วนะคะ 

โน้ต : 555

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ตอนแรกที่เราทำเด็กดีกับเพื่อนกันมา ตอนแรกนี่เราคิดคอนเซ็ปต์คร่าว ๆ ไปก่อนไหมคะ หรือว่า ชื่อมันมาก่อนแล้วค่อยมีคอนเทนท์ตามเข้ามา

โน้ต : เราคิดแค่ว่า เราอยากทำเว็บบ้าง เพราะสมัยนั้นมันมีเว็บไทยอยู่ไม่กี่เว็บ แล้วก็ไม่มีเว็บเด็กเลย เราก็เลยมองว่าเฮ้ยน่าจะทำขึ้นมา แล้วโดยส่วนตัวตอนนั้นอยากเข้าวิศวะคอมพ์ ก็เลยคิดว่าลองทำเว็บกันดูไหม

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : เดี๋ยวนะคะ ตอนนั้นอายุเท่าไหร่

โน้ต : ตอนนั้น ม.5 เทอม 1 

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : อ้าว

โน้ต : คือมันคิดแบบเด็ก ๆ คือเราร่างใส่กระดาษไว้แล้วก็ไม่ได้ใช้หรอก สถานการณ์ตอนนั้นจริง ๆ แล้วผมเพิ่งเข้ามาเรียนในห้องคิง ยังไม่ถึงสองเดือนเลย ยังไม่ได้รู้จักใครเลยในห้อง ผมก็เลยใช้วิธีว่าเขียนคอนเซ็ปต์ทั้งหมดลงในกระดาษ ในคาบวิชาฟิสิกส์ ในระหว่างที่อาจารย์กำลังเผลออยู่ ผมก็ส่งให้เพื่อนแล้วบอกว่าให้ส่งทั่วห้องหน่อย ใครที่อยากทำด้วยให้เขียนชื่อลงในกระดาษ นี่ก็คือที่มา

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : อ๋อ ใช้วิธีนี้

โน้ต : ซึ่งคนที่เข้ามาก็มีแต่คนเก่ง ๆ นะครับ คือ ส่วนตัวผมเองนี่ยังทำไม่ค่อยเป็นเลย แต่คนที่ลงชื่อมาเนี่ย อย่างเพื่อนผม ปอนด์  เค้าก็ดีไซน์เว็บประกวดอยู่แล้ว อีกสองคนก็คือเขียนโปรแกรมได้บ้าง แต่ก็ได้มาร่วมกันสี่คน ก็เพราะกระดาษใบนี้แหละครับ

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : โอ้โห เจ๋งอะ อาจารย์รู้หรือเปล่าคะเนี่ย

โน้ต : อาจารย์น่าจะไม่รู้นะครับ เพราะนอกจากกระดาษแผ่นนี้แล้ว ก็ยังส่งกระดาษอีกมากมาย ที่ถ้าอาจารย์รู้ก็ไม่น่าจะดีเท่าไหร่

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : แล้วเราเคยทาบทามใครไว้ก่อนไหม อยากให้ใครมาลงด้วยไหม

โน้ต : เรียกว่า ยังไม่สนิทกันเลย แต่ในใจก็คิดว่าถ้า ปอนด์ มาร่วมด้วยก็ดี เพราะเค้าเคยส่งประกวดดีไซน์เว็บมาก่อน

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : อืมม์

โน้ต : แต่จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ง่ายหรอกนะครับ คือที่ส่งไปมันประมาณช่วงมิดเทอม เทอมหนึ่ง พอตกลงกันเสร็จ ก็นัดแนะกันแยกย้ายกันไปอ่านหนังสือ นายทำเรื่องดีไซน์นายไปหาอ่านเรื่องเว็บ อีกคนทำเรื่องเขียนโปรแกรม ก็ไปหาหนังสืออ่านเรื่องเขียนโปรแกรม สมัยนั้นก็คือต้องเข้าห้องสมุดแล้วก็ไปหาหนังสือมาอ่าน

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : เป็นกลุ่มที่โปรดักทีฟมาก ๆ เลยค่ะ แยกกันไปศึกษา

โน้ต : ใช่ครับ แล้วพอช่วงปิดเทอม นัดกันที่บ้านผมแล้วก็มาเขียนโปรแกรมด้วยกัน แล้วก็จะปล่อยเทอมสอง แต่เอาเข้าจริงก็ไปปล่อยเอาวันที่ 31 ธันวาคม 1999 

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : 1999 ?

โน้ต : ที่จำได้เพราะตอนนั้นคนจะกลัวกันมากเลย พี่เปิ้ลหน่อยก็ทันเนอะ ช่วง Y2K

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : จำได้ ๆ Y2K ปี 2000 ทุกอย่างมันจะรีเซ็ทกัน 

โน้ต : คอมพ์จะพัง โลกจะแตก เราก็รู้สึกว่า เฮ้ย ถ้าปล่อยหลังจากนี้ เดี๋ยวโลกมันพังไปก็ไม่ไหวแล้ว ปล่อยเลยแล้วกัน มันดีเลย์มาจากที่เราคิดไว้เยอะ ก็ไม่เป็นไร ก็ปล่อยไป แล้วก็เออ โลกมันก็ไม่ได้พังเนอะ มันหลอกเราอะ

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : 19 ปีมาแล้ว เด็กดีก็ยังมาถึงทุกวันนี้

โน้ต : ตอนแรกเราก็ไม่ได้หวังว่าจะมาถึงทุกวันนี้ มีหว้งไว้ลึก ๆ ว่าเราทำได้บ้าง เพราะว่าคนอื่นที่ทำก็เริ่มใหม่เหมือนเรา

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ต้องย้อนกลับไปว่า 19 ปีที่แล้ว ตัดภาพกลับไปยุคนั้น อินเตอร์เน็ตกับวัยรุ่น กับคนมันแตกต่างกับยุคนี้อยู่แล้วล่ะ ให้โน้ตเล่าให้ฟังหน่อย มันประมาณไหน

โน้ต : ตอนนั้นโชคดีมากเลยครับ สมัยนั้นอินเตอร์เน็ตชั่วโมงละ 200 บาท โชคดีที่ผมเรียนอยู่ที่สวนกุหลาบ เค้ามีเน็ตให้นักเรียนใช้ ถึงมันจะช้ามากหรือเน็ตหลุดบ่อย

 

ดีเจเปิ้ลหน่อย : ใช่ ๆ เสียงตู๊ด ๆๆๆ เวลาต่อเน็ตยังจำได้

โน้ต : แล้วสมัยนั้น ถ้าสมมุตว่าลูกใช้เน็ตแล้วมีสายโทรศัพท์โทรเข้ามาหาพ่อแม่ เน็ตก็มักจะหลุด